Die ou vrou sit en pyp rook op die stoep
Terwyl die son sak
Sy sien my raak
En begin te roep.
Sy sê, “Kind
Kom bietjie nader.”
Sy sê, “Kind
Jy lyk net soos jou vader.”
Met krag
Wat ek nooit sou verwag nie
Gooi sy haar arms om my lyf
Sy druk my styf.
En sy lyk net soos ‘n spook
Sy ryk na rook
Sy sê, “Kind
Kind help my.
Daar is dele van my lewe wat verdwyn.
Help my hul vind.”
Silwer soos spinnerakke
Is haar haare
Haar stem klink
Soos herfs se blaare.
Sy rus haar kop op my skouer
Sy haal moeilik asem
Sy vluister, “Kind
Jou hart klop nes jou ma s’n.”
Om ons word dit stadig skemer
Om ons word dit skielik somer
Sy sê, “Kind
Hou my nader vas.”
“Want jy ryk nes ek,” sê sy.
“Toe ek nog mens was.”